3. O co tu chodzi?

   Podczas zaciętej dyskusji na temat Allice i jej córki imieniem Wendy, dwie postacie zbliżały się do gildii Fairy Tail. Wyglądający na około 17 lat chłopak i różowy exceed. Chłopak miał krótkie i rozczochrane, zielone włosy, kolorem pasujące do jego koszulki, na której miał czarną bluzę. Na głowie miał również czarną czapkę. Spodnie trochę poszarpane koloru czarnego i zielone trampki. Doszli na miejsce i zielonowłosy pewnym ruchem otworzył drzwi do gildii. Wszystkie oczy przytomnych magów powędrowały w stronę latającego kotka i zielonowłosego, przystojnego chłopaka, który kierował się do uśmiechniętej od ucha do ucha Akane. Natychmiast złapał ją i przytulił wraz z kotkiem.

- Blaine, Miriam tak długo czekałam! Gdzie wyście byli?! - szlochała pomarańczowowłosa wtulając się w chłopaka. - Tęskniłam.

- To coś nowego.- powiedział i oberwał od Akane w głowę. Może jego rudzielec jest drobniutki, ale wystarczjąco silny. - Sorry mała trochę to się przeciągnęło - dodał rozmasowując obolałe miejsce.

- O widzę, że Blaine to twój znajomy. Dzięki, że raczyłeś mi powiedzieć o mojej siostrze. - krzyknęła blondynka również witając się z zielonowłosym co trochę wkurzyło Natsu. - Może pójdziemy do mnie? - powiedział trochę ciszej by usłyszeli to tylko Akane, Blaine i Miriam. - Natsu idziemy. - złapała chłopaka za rękę, co wywołało u niego lekki rumieniec, niezauważalny dla innych magów.

- Czekajcie idę z wami! - powiedział Happy, znów usadawiając się na głowie Akane, po czym wyszli zostawiając na wpółprzytomną i do tego teraz zdziwioną gildię.

- O co chodziło? I KTO TO BYŁ! - krzyknął Macarov na całą gildię, budząc upitych magów.

- Nie wiem mistrzu, ale pewnie jak wrócą to nam to wytłumaczą. A teraz czas posprzątać gildię! - krzyknęła pełna zapału Mira z ogromnym uśmiechem na twarzy

- Aye... - odpowiedziała jej gildia leniwie zaczynając porządki.      

~*~

Siedzieli w ciszy nie mając zamiaru zacząć. To wszystko było tak skomplikowane.

- No więc... O CO TU CHODZI!!! - zaczął niecierpiliwy Natsu

- Uspokój się... Lucy ja nie mogłem, Jude zabronił. Akane jest jedną z dwóch osób posiadających magię alchemii. Odziedz- iczyła ją po waszym ojcu. Ale on chciał zapomnieć o przeszłości. Mówił, że zrobił coś niewybaczalnego.

- No dobra, ale czemu porzucił Akane?

- Nie wiem tego nie mówił. W każdym bądź razie zaraz po narodzinach oddał ją Allice, swojej siostrze, która była Smoczym Zabójcą Niebios i miała córkę imieniem Wendy, która została porwana przez Ognistego Smoczego Zabójcę jeszcze z poprzedniego pokolenia. Chciała zabić jego następce.

- Co...? - nie mógł uwierzyć w jego słowa różowowłosy. Jego poprzednik porwał Wendy? Wogóle to on miał poprzednika? Igneel mu nigdy o tym nie opowiadał. Na samą myśl o smoku miał ochotę znów zacząć go szukać.

- To ty nim jesteś Salamandrze. Allice chciała żebyśmy cię zabili. Uwarzała, że wspomnienie poprzednik przechodzą na następce.

- Ale Wendy żyje... Nie musicie zabijać Natsu... - mówiła smutnym tonem przerażona blondynka.

- Nie chcemy go zabijać. My nie chcieliśmy... Szczególnie teraz     kiedy wiemy, że żyje. No... - przerwał nagle zielonowłosy z nutką zamieszania w głosie - chcemy dołączyć do Fairy Tail by móc chronić ciebie i Akane.

- Od ochrony Lucy jestem ja. - powiedział stanowczo Natsu.

- Natsu... - szeptała cicho blondynka z rumieńcem na twarzy. Odkąd go spotkała on nie chciał by coś się jej stało. Dbał o nią. Był wspaniały i jest...

- A co jesteś jej chłopakiem? - zapytał Blaine.

- NIE JESTEŚMY PARĄ!!! - znów wrzeszczała podenerwowana blondynka.

- Oni się lubiiiiią. - powiedzieli jednocześnie różowa Miriam i Happy, po czym odwrócili do siebie pyszczki i zaczęli się śmiać.

- A tak wogóle to skąd ty to wszystko wiesz,co? - zapytał Natsu.

- Sam jestem Smoczym Zabójcą Lasu.

- To taki Zabójca istnieje?

- Taaa, siedzę tu.

- Okej. Pomyślmy, założe się, że nie myśleliście o mieszkaniu więc zostajecie u mnie? - zapytała starsza Heartfillia.

- No jesteśmy do tyłu.

- No masz rację jesteście do tyłu - wogóle nie myślicie...

- Coś ty powiedziała?

- N-nic. Jutro idziemy do gildii. Dołączycie do nas i porozmawaimy z Wendy. - kiwnął głową na znak, że się zgadza po czym powiedział:

-  Słyszałem co, żeś powiedziała. Nie wymigasz się tak łatwo -  i zaczął gonić panicznie uciekającą blondynkę.

~ * ~

  

Wieczór spędzili dość przyjemnie, grając w różne gry. Natsu też został, nie chciał zostawić Lucy w takiej sytuacji. Była dla niego kimś ważniejszym niż tylko przyjaciółką, ale nie czuła do niego tego samego co on. Akane i Blaine spali już w najlepsze, siedząc na łóżku Lucy i opierając się głowami. Miriam i Happy leżeli obok nich. Chyba też śpiąc. Blondynka siedziała ubrana w czarny podkoszulek i białe spodenki, przy biurku i pisząc swoje opowiadanie. Niespodziewanie poczuła, że ktoś na niej wisi.

- Znowu piszesz to opowiadanie? Dałabyś już trochę przeczytać.

- Natsu, pierwsza czyta to Levy, po za tym ty nie lubisz czytać.

- Dla twojego opowiadania zrobię wyjątek. Masz pij. - powiedział i podał blondynce herbatę, którą sam zrobił. O dziwo była dobra.

- Dzięki.

Siedzieli tak, rozmawaili i pili herbatkę, aż w końcu blondynka zasnęła na fotelu. Wziął ją na ręcę i zaniósł ją do sypialni. Na łóżku nie było miejsca więc położył ją na kanapie i przykrył kocem.

- Dobranoc... - powiedział i usadowił się na fotelu obok. Przez to wszystko nie mógł zasnąć. Tyle informacji na jego mózg? To za wiele... Ale musi to zrozumieć, by pomóc przyjaciółce. Jeszcze trochę nad tym myślał i zasnął.