5. Wybór w męczarniach

Kolejny trochę spóźniony rozdział. Gomene! W każdym bądź razie dedykacja dla Animki chan! Dziękuje!
Shiro: A no i jeszcze wielki mega buziak dla naszej Olci! *przymierza sukienkę na bal szóstoklasistów*
 Tak ta jest idealna!
Dzieciaczki: Idealna, idealna!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Podbiegł do niej i odwrócił ją do siebie. Ona… miała wydłubane oczy.

- Natsu to ty? – nie mógł jej odpowiedzieć, był zbyt przerażony. - Ej odezwij się! – po chwili obraz przed oczami mu się rozmazywał.

- Natsu! Obudź się! – blond włosa miała już spoliczkować chłopaka, gdy ten nagle otworzył oczy i na widok Lucy przytulił ją jak najmocniej do siebie.

- Nic ci nie jest! Będę teraz więcej trenował nikt cię już nie porwie! – krzyczał wtulając Starszą Heartfillie do swojego ciepłego torsu. Przytuliła się do niego.

- Spokojnie nic mi nie jest… - nie dokończyła bo przerwał jej różowo włosy.

- Co?… Ten dupek w zielonych włosach cię uratował. Cholera miał cie nie dotykać.

- Natsu to był tylko sen. Po twojej reakcji myślę, że to był koszmar. Opowiadaj. – powiedziała i odkleiła się od niego.

Po dokładnej relacji zdanej przez Dragneela powiedziała:

- Co? Nikt nie mógł by skrzywdzić tak pięknej istotki jak ja…

- Chyba w snach…- wtrącił się niebieski kotek, który słyszał całą rozmowę.

- Ty mały… dny… oc… a… ii… ara...przy…- nie dokończyła bo ręką zakryła jej usta zaspana Akane.

- Ciii… spokojnie opanuj się. Jest jeszcze ranek. Potem mu przywalisz. Może się do ciebie przyłączę… - w oczach obydwu dziewczyn pokazały się iskierki.

    Wyobrażenie Akane:

- Błagam przestańcie… zrobię wszystko co chcecie! – powiedział kociak robiąc słodkie oczka…

…

…

Coś jeszcze miłościwe pani – powiedział kotek z wąsami kłaniając się jednej i drugiej.

- Przebierz się za Gajeela… Buahahahaha.  – zaraz po tym Happy przyszedł przebrany za strasznego Gajeela. O dziwo nie przypominał niego, aż tak bardzo. Do pokoju akurat wszedł śrubo jad i nie wyglądał na zadowolonego. Biegał za Happym próbując go dorwać. Do dziewczyn na kanapie dołączyła teraz Tytania i Levy, które nie mogły opanować śmiechu.

     Wyobrażenie Lucy:

 - Błagam przestańcie… zrobię wszystko co chcecie! – powiedział kociak robiąc słodkie oczka…

…

…

Coś jeszcze miłościwe pani – powiedział kotek z wąsami kłaniając się jednej i drugiej.

- Przebierz się za Gajeela… Buahahahaha.  – zaraz po tym Happy przyszedł przebrany za strasznego Gajeela. O dziwo nie przypominał niego, aż tak bardzo. Do pokoju akurat wszedł śrubo jad i nie wyglądał na zadowolonego. Biegał za Happym próbując go dorwać. Do dziewczyn na kanapie dołączyła teraz Tytania i Levy, które nie mogły opanować śmiechu.

        Powrót do normalności

 Cóż, siostry mają podobny tok myślenia. Wyglądały nawet tak samo wyobrażając to sobie.

- Jesteście straszne… - powiedział przebrany już w normalne ciuchy Blaine. – Ubierajcie się idziemy do gildii.

- Porozmawiamy z mistrzem on powinien wiedzieć.

- Lucy nie wiem czy to dobry pomysł… - powiedział zielonowłosy.

- To jest dobry pomysł! Mistrz pomógł nam w nie jednej sytuacji i potrafił trzymać język za zębami!

- Wiesz, że to jest ważna sprawa dotycząca tylko nas i tego pajaca. - powiedział i wskazał na różowo włosego bawiącego się z exceedami i Akane.

- Teraz obrażasz nie tylko mistrza, tego pajaca ale też i mnie, wiesz? - powiedziała obrażona z rękami położonymi na biodrach. - Pójdziemy do mistrza. - dodała stanowczo blondynka. 

~ * ~

- Mistrzu, gdzie mistrz idzie? - zapytała Mira nadal poganiająca wszystkich magów do sprzątnięcia bałaganu. W końcu nie sprzątnęli tego wczoraj.

- Mam przeczucie, że powinni tu przyjść. - odpowiedział i udał się na górę do swojego gabinetu. Otworzył drzwi i podszedł do swojego fotela, rozsiadł się wygodnie. Drzwi delikatnie drgnęły i tak jak się spodziewał w jego gabinecie znajdowali się magowie i exceedy. 

- Słucham. - powiedział i wysłuchał całej opowieści. Sam też tego nie zrozumiał.

- Mistrzu chcielibyśmy jeszcze, żebyś nikomu tego nie mówił. Dobrze? - zapytała Lucy po czym dodała - No i ten tego nasi znajomi... - do pokoju weszła Mirajone.

- To gdzie chcecie znaki? - wszyscy gapili się na nią troszkę nie rozumiejąc.

- No co przecież chcieliście dołączyć!? - krzyknął rozbawiony Macarov. 

- To ja chcę pomarańczowy na ręce, tak jak Lu-chan! - odezwała się Akane wystawiając rękę do przodu. Na wyznaczony miejscu starsza Strauss umieściła znak i zaraz spoglądała na dziewczynę skaczącą ze szczęścia i chwalącą się znakiem siostrze. Następny podleciała Miriam i wskazała na główkę. Dostała znaczek czarnego koloru takiego jaki chciała. Ostatni był Blaine i znak dostał na prawej stronie szyi koloru zielonego. (Taa wiem dziwne miejsce.) Po zakończeniu rozmowy u mistrza udali się do stolika by odpocząć i trochę pogadać. Ale niestety plan nie wypalił gdyż Lucy, Akane i Miriam zostały wyciągnięte na zakupy wraz z innymi dziewczynami. No tak w końcu za niedługo Bal Fairy Tail. Najważniejsze wydarzenie w roku, w który to świętowali złożenie gildii przez pierwszą mistrzynię Mavis. Szły uliczkami w poszukiwaniu odpowiedniego sklepu z sukienkami. Śmiały się i świetnie bawiły zajadając lody, które przed chwileczką kupiły. Wszystkie spojrzały w stronę Tytanii, która stała przyglądają się sukni. Czerwona, długa, idealnie wyszywana, pod kolor włosów Erzy. Lucy popchnęła wszystkie do sklepu. Rozsiadły się wygodnie na kanapie i fotelach. 

- A na jaka to okazję dziewczęta? - zapytała sprzedawczyni. 

- No oczywiście na Bal Fairy Tail! - odpowiedziały radośnie patrząc na Lucy podającą Erzie czerwoną, wymarzoną suknię. Usiadła obok dziewczyn i czekała na wyjście szkarłatno włosej. Po paru minutach usłyszały wołanie Tytanii.

- Luuuuuuuucy! 

Blondynka trochę zdezorientowana powoli kierowała się w stronę przebieralni czekając na najgorsze. Gdy już była blisko parawanu poczuła czyjąś rękę siłą wciągającą ją tam. Zamknęła oczy i ... poczuła mocny uścisk. To Erza przytulała ją do siebie.

- Ona jest przepiękna, dzięki Lucy! - odsunęła się od przyjaciółki by ta mogła spojrzeć.

- Wyglądasz fantastycznie Erza! 

- Wiem. A teraz czas wybrać coś dla ciebie. -pociągnęła ją w stronę sukienek i teraz wszystkie szukały czegoś dla Lucy.

   W gildii:

- Ej! Natsu! Kto to? - zapytał Gray zaraz po wyjściu dziewczyn.

- Jestem Blaine. Nowy - odpowiedział za różowo włosego i wskazał na swój znak.

- Jestem Gray. Witam w gildii. Kolegujesz się z zapałką?

- Co, żeś powiedział lodówo - krzyknął Natsu natychmiast obudzony przez zaczepkę.

- Zamknąć się! Dziś idziemy po garnitury! Zrozumiano! - wrzasnął Gajeel.

- No dobra - odpowiedzieli mu chórkiem i wyszli na miasto.

  Z powrotem u dziewczyn:

- Ta będzie idealna, ubieraj Lucy! - wrzeszczała na cały głos Erza.

- Nie ta będzie lepsza! - przekrzykiwała ją Bisca

- Luuu-chan ta będzie idealna! - próbowała też Levy. 

- Lucy-chan ta jest śliczna i pasuje do twojego biustu! - wybierała też Akane.

Reszta dziewczyn już odpuściła. Lucy siedział w przebieralni w swoich normalnych ubraniach. Wyjęła jeden ze swoich złotych kluczy i szepnęła tak by nie usłyszały jej dziewczyny.

- Otwórz się Bramo Panny, Virgo. - wypowiedziała słowa i przed nią stał w całej okazałości gwiezdny duch, przebrany w strój pokojówki.

- Czas na karę, księżniczko?

- Nie, zabierz mnie z tąd. Proszę... - powiedziała ledwo przytomna po czym czuła jak się unosi i znika w ciemnościach.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Shiro: Ty, weź mi podaj jeszcze tego cukierka. 

Nie za dużo ich? 

Shiro: Nie! Dawaj mi tego cukierka! 

No dobra, dobra. Rozdział napisany przez pracę cukierkową. 

Dzieciaczki: Cukierkową, cukierkową!